Cultuurshock in India

6 februari 2011 zijn Jet en ik vertrokken naar Indiaa om via Nepal Sri-Lanka te bereiken voor de bruiloft van mijn neef.

India was best een cultuurshock voor ons. Het is 1 grote choas van mensen, een mierenhoop is er niets bij. Een fatamorgana van indrukken waar geen eind aan leek te komen volgde. Ik kon mijn ogen niet sluiten, bang ook maar iets te missen van dit onwesterse schouwspel.
Mensen die in tenten of krottenwijken gelegen te midden van vuilnisstortplaatsen in de berm van de drukke toegangswegen slapen. Een walhalla van steegjes waar het stikt van de primitieve winkeltjes en straatventers. Een lijk in witte doeken waarop het zweemt van de vliegen. Reusachtige ratten die dood op de weg liggen, koeien op straat die het verkeer blokkeren. En zo kan ik nog wel dagen doorgaan..

We waren er al snel achter dat alles draait om geld verdienen aan de toeristen en ze hebben daar hele handige trucjes voor. Sta je op het treinstation op zoek te zijn naar de kaartverkoop zeggen ze: "Is inmiddels verplaatst." Om je vervolgens mee te lokken naar een commercieel verkoopkantoortje waar je veel dieper in de buidel moet
tasten.
Nadat we na een vermoeiende zoektocht naar treinkaartjes (helaas uitverkocht) eindelijk het hotel bereikten en ons relaas deden knikte hij eens en zei ons: "Welkom in India".

In India zijn we slechts 4 dagen geweest (was ook volgens planning, je moet keuzes maken als je 3 landen wil bezoeken in 25 dagen). Maar we hadden het na 4 dagen ook wel gezien.
Voor het gemak hebben we voor 2 dagen een prive chauffeur ingehuurd om ons snel alle highlights van Delhi en Agra te kunnen laten zien.
We hebben natuurlijk HET symbool van India bezocht: De Taj Mahal. Dit was in 1 woord PRACHTIG!
Maar ook onze chauffeur wilde zoveel mogelijk geld aan ons verdienen en reed ons na de Taj Mahal naar grote winkels met sari's, pashmina's en ander spul waar we geen interesse in hadden.

Verbazing alom in India:
- Mannen lopen hand in hand, man en vrouw die hand in hand lopen is uit den boze.
- Auto's en bussen die een of meer portieren missen rijden gewoon: het rijdt toch?
- Elke halve minuut werden we aangesproken. Het lijkt in eerste instantie belangstellend: "Where do you come from?" maar ze willen maar 1 ding: geld uit je zak kloppen.
- Alles rijdt door elkaar op de drukke wegen: riksja's, motors, paard en wagen, kamelen, olifanten, etc.
- Bij de Taj Mahal heb ik me voor een dag beroemd gewaand. Werkelijk iedereen zat me aan te staren, lachten naar me (uitlachen of toelachen?) en maakten foto's van me. Volgens onze gids omdat ik in hun ogen "gouden haren" heb. Blank en ook nog blond komt in India natuurlijk niet zo vaak voor.
- Veel mannen verven hun haar rood met henna.
- In India hebben ze bepaalde astrologische dagen die geluk zouden geven, op zulke dagen wordt er dan ook massaal getrouwd. Zo kwam het voor dat we onderweg van Agra naar Delhi binnen een uur getuige waren van zeker 15 bruiloften.
- Onze privéchauffeur was er van overtuigd dat uithuwelijking het beste is. 1% van de mensen die zelf voor elkaar hebben gekozen (op basis van liefde dus) zouden scheiden.
- Indiase mensen zijn niet bepaald bescheiden: wanneer je voor een dienst de dienstverlenende een goede tip geeft zeggen ze gerust: "That's not enough."
- De Indiaanse mensen hebben humor: op de achterkant van hun rijkelijk versierde trucks staat geschreven: "Horn please" (bij gebrek aan een dode hoek spiegel). Bij de wat langere wagens staat: "Blow horn". Op wagens die wel een spiegel bezitten staat: "See you, wait for signal." Op de voorkant prijkt regelmatig: "King of the road" en dat mag gezegd worden: alles krioelt over de weg en iedereen weet zich zijn weg te vinden. Rijstroken bestaan niet, alles zigzagt door elkaar.

Helaas is mijn reisverslag beperkt gebleven tot slechts één update, nl. bovenstaande. Tja 3 landen in 28 dagen.. ik had wel iets beters te doen dan in een internetcafé achter waarbenjij.nu te kruipen!